Een eindeloos strand.

Tjonge wat boffen we met het weer in deze meivakantie. Ik had het niet verwacht gezien het vreselijke weer van de afgelopen maanden. Heel fijn voor iedereen die er even tussenuit is deze week. Ook hier is het vandaag weer een prachtige dag.

Ik ga de camper even aanvegen met de veger en als ik voor het opzuigen van het vuil de stofzuiger op twaalf volt erbij pak en aansluit gaat het mis, de stroom is weg. Natuurlijk net als Geert Jan de toiletcassette aan het legen is. Ik durf geen schakelaars om te zetten of zo, straks maak ik echt iets kapot. Gelukkig heb ik een super technische man die al gauw het euvel vindt. Er is een zekering geknapt in de zekeringenkast. Er zal iets niet in orde zijn met de stofzuiger of met het verloop van de stekker. Als er een nieuwe zekering inzit komt de stroom weer terug. De stofzuiger ga ik niet weer gebruiken voorlopig. 

In de middag pakken we toch weer de fiets. We gaan op zoek naar fietspaden die langs het water lopen. Na een poosje komen we bij een dijk waar we niet mogen fietsen vanwege een natuurgebied. Het is er heel mooi, een zwerm vogels danst in de lucht. Ik krijg ze helaas niet op de foto.

Na wat vergeefse zoektochten over onverharde wegen richting de zee pakken we toch maar het bekende fietspad naar het strand. Op de Nederlandse waddeneilanden zijn heel veel mooie fietspaden, hier is dat toch anders. Op het strand kijken we onze ogen uit. Het is laag water en het water is zo ver weg dat we het nauwelijks kunnen zien. Het strand staat vol met campers en auto’s en er rijden paarden. Aan de ene kant zijn ze aan het strandsurfen en aan de andere kant zijn ze aan het kitebuggyen. Wat gaat dat hard zeg. Er wordt ook nog gevliegerd. Het strand is eindeloos lang en breed.

We fietsen over het harde zand richting de zee. Ook daar staan rijen auto’s geparkeerd met daarbij mensen in stoeltjes die genieten van het weer en van het uitzicht. Wij zijn echt mensen van het water en de zee, maar zoiets als dit hebben we nog nooit gezien in de landen waar we komen. Dat er nog geen verkeersborden staan. Als het zand toch wat ruller wordt blijft Geert Jan bij de fietsen en ik loop nog een heel eind verder tot aan de zee. Genieten dit.

De terugtocht richting de duinen valt niet mee. Het gaat recht tegen de harde wind in, maar we halen het. Hierna fietsen we over de houten strandboulevard naar Havneby en zo terug naar de camper. We gaan lekker in het zonnetje zitten. Ik in de korte broek om mijn benen wat bij te kleuren :-) Het is vandaag 1 mei en in Duitsland is dat een vrije dag. Misschien is dat de reden dat aan het einde van de middag de camperplek helemaal vol staat met vooral Duitse campers in vele vormen en maten.

Er zijn ook veel camperaars die ‘s morgen naar het strand rijden en daar de hele dag staan en ‘s avonds dan weer terug komen naar hun camperplek. Fietsen is hier niet erg populair.