Alweer een Saint-Jean.

Saint-Jean is hier in Frankrijk wel erg populair. Gisteren zijn we nog in Saint-Jean-de-Luz geweest en hebben we de église Saint-Jean-de-Baptiste bezocht en vanmiddag zijn we neergestreken op de camperplek van Saint-Jean-de-Angély. We hebben vandaag een flinke rit richting het noorden gemaakt. Gelukkig nergens last van protesterende boeren. De route van 360 kilometer is lekker vlot gegaan. Alleen bij Bordeaux was het wat drukker op de weg.

Als we het stadje Saint-Jean-de-Angély binnen rijden komt alles me opeens heel bekend voor. Geen wonder. We hebben hier vorig jaar op vier februari ook een nacht gestaan. Het overkomt ons wel vaker dat we pas als we bijna op de uitgezochte plek zijn ineens iets herkennen. Geen wonder natuurlijk want zoveel routes naar het noorden zijn er nou ook weer niet. We proberen wel telkens nieuwe plekken te vinden, maar vooral in de winter is niet alles open of er is geen water vanwege de kou.

Als we ons pasje voor de lezer houden gebeurt er niets. De slagboom gaat niet open. Ook als we het vaker proberen gebeurt er niets. Geert Jan gaat bellen met de hulplijn van Camping-CAR Park. Gelukkig spreken ze daar goed Engels. De slagboom gaat niet vanzelf open omdat er door een storing geen water is horen we. Als we zeggen dat het geen probleem is omdat we genoeg water bij ons hebben wordt de slagboom door hen op afstand geopend gelukkig. Na zo’n lange rit heb je geen zin meer om nog een andere plek te zoeken.

Saint-Jean-de-Angély is een klein oud stadje met een Abdij die op de werelderfgoedlijst staat. De Pelgrimsroute naar Santiago de Compostella in Frankrijk loopt er door. Vorig jaar hebben we de stad al verkend dus deze keer gaan de fietsen niet van de camper. We maken wel een wandeling over het dichtbij gelegen recreatiegebied langs het meertje en ik probeer een paar fitness apparaten.