Tour de memorie.

Sinds 1979 gaan wij al op vakantie naar Frankrijk. In de loop van de jaren is er veel veranderd. Van reizen met één kind ging het naar twee en uiteindelijk naar drie kinderen. Ook de route die we rijden veranderde. In de eerste jaren waren er nog niet zo veel vierbaanswegen. Het grootste deel van de route ging over tweebaanswegen en die liepen ook nog eens door tientallen dorpjes.

Met drie kinderen op de achterbank ging het ongeveer als volgt: We vertrokken ‘s avonds rond zeven uur. Onder mijn stoel stond een Juspan met gehaktballen en in de vouwwagen lagen vijf kilo aardappels en een doos met pakken melk. Bij Breda stopten we. Daar kregen de kinderen een Magnum ijsje. De achterbank van de Peugeot werd platgelegd en daar maakte ik een groot bed van. Sandra, Dorien en Geert Jan jr. gingen slapen en wij reden de hele nacht door tot een uur of zeven in de morgen. Dan ging Geert Jan een dutje doen en ik ging met de kinderen een eindje wandelen of voetballen. Een uurtje later werd de reis vervolgd en tegen tien uur kwamen we aan op de camping. Geert Jan zette de vouwwagen op en ging onder een boom liggen slapen en ik ging de vouwwagen inrichten. De kinderen speelden in het speeltuintje of gingen naar het strand.

Hoe kom ik op deze herinneringen? We hebben vandaag een gedeelte van die oude route over tweebaans wegen gereden en weer door een aantal dorpjes. Het was een tour de memorie.

De route gaat door het mooie golvende Normandië en het blijft de hele rit droog gelukkig. We vertrekken om half tien en zijn als eerst camper bij de loosplek. In de loop van de dag zijn er zes campers bij gekomen en als je te lang wacht gaan die allemaal voor. Uiteraard moet er getankt worden. Deze keer bij een Inter-Marché en daar zijn we deze reis nog niet geweest dus we gaan ook even door de winkel. Daarna vervolgen we onze weg naar Bapaume. Op deze camperplek zijn we ook nog nooit geweest. Het is een populaire bestemming met maar tien plekken dus we hebben een beetje haast. Om half één komen we aan en er is nog plek gelukkig. In de loop van de avond zijn alle plekken bezet en staan er zelfs campers voor de ingang. De plek is midden in het dorp, vlakbij een grote kerk en ook vlakbij een friterie.

Als we geïnstalleerd zijn gaan we een wandeling door het dorpje maken. Het is niet erg groot en de bezienswaardigheden zijn een Belfort bij het gemeentehuis en de grote kerk.

Natuurlijk gaan we de kerk vanbinnen bekijken. De kerk heet de kerk van Sint Nicolaas en zijn beeld is aanwezig inclusief kindertjes.

Mij vallen vooral de prachtige oude en nieuwe gebrandschilderde ramen op.

Als we weer richting camper lopen kunnen we de verleiding niet weerstaan en we gaan naar de friterie voor twee grote porties frites. We krijgen een enorme papieren zak met frites mee, zoveel krijgen zelfs wij niet op. De toonbank van de friterie is gemaakt van de fronten van een Ford Mustang.

Na het eten van de frites gaat Geert Jan bezig met de deur van de camper. Hij gaat heel moeilijk open en dicht. De deur gaat eruit en de scharnieren worden schoongemaakt. Daarmee is dit euvel ook weer verholpen gelukkig. Een nieuwe spiegel komt wel als we weer thuis zijn. Voorlopig doet de noodspiegel het goed. Er is ook iets afgebroken bij de ventilator en daar moet dus ook iets vervangen worden. Genoeg te klussen aan de camper de komende tijd.