Zaterdag 4 februari. Koud!

Als we opstaan staat de zon al weer aan een helderblauwe hemel te schijnen. Het is een koude nacht geweest en de rijp ligt over de camper en de omgeving. Over een paar uur zal het hier weer heerlijk toeven zijn, maar niet meer voor ons. Wij gaan vandaag weer een stevige rit richting het noorden maken. De route is 299 kilometer lang en brengt ons naar Saint-Jean-‘d Angely. Opnieuw gaan we naar een camperplek van Camping-Car Park. Op de app zien we dat er plek genoeg is. Na een korte “route de rotondes” komen we op de tolwegen en dat rijdt lekker vlot door. Tenminste aan onze kant van de weg. Rond half twaalf zien we op de andere rijbaan een grote vrachtwagen op z’n kant in de berm liggen met daarbij hulpverleners. Het gevolg is een enorme kilometerslange file. Dat gaat wel even duren daar.

Wij komen om kwart voor twee veilig aan op de camperplek. Hij ligt bij een recreatiepark met waterpartijen, speeltoestellen en de onvermijdelijke mini-golf. Saint-Jean-‘d Angely is een klein plaatsje met ongeveer 7500 inwoners. Er zijn drie grote supermarkten in de omgeving en wat historische gebouwen die we natuurlijk even gaan bekijken.

De fietsen gaan dus van de camper en we maken een rondrit door het plaatsje en de omgeving. De lucht is onderweg bewolkt geworden en de zon laat zich niet meer zien. De winterjassen moeten er weer bij aan als we gaan fietsen. Eerst gaan we supermarkten bekijken en dan het dorpje/stadje. Er staat een Koninklijke Abdij uit de negende eeuw waarin nu een museum is en er zijn twee torens van de abdijkerk. Die abdijkerk is vele malen verwoest en toen ze hem in 1741 opnieuw wilden opbouwen brak de revolutie uit. Daarna is er niemand meer aan begonnen zo te zien. Achter de torens is niets, alleen wat stukken muur. Dat dit kleine stadje zo’n grote Abdij en kerk bezit heeft weer alles te maken met de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela. Het ligt namelijk op de route er naartoe. De pelgrims hebben vast overnacht in de abdij.

Terug bij de camper gaan de fietsen er weer op. Morgen rijden we verder. In de camper gaat Geert Jan een blik sperziebonen opwarmen, alleen de pan is wat te klein. Ik lach me slap, dit is grappig.