Woensdag 1 februari. Een hele lange rit.

Het is weer tijd voor een etappe richting huis. We zijn van plan om in twee dagen van Santiago naar een camperplek in Frankrijk te rijden. Dat komt neer op zo’n 375 kilometer per dag. Over vierbaanswegen is dat goed te doen. De camper zoveel mogelijk op cruise control en gaan met die banaan zeg maar. Bijna de hele route rijden we over de autovia de Cantabrico dat is de vierbaansweg die langs de noordkust van Spanje loopt vlak langs de golf van Biskaje. Er is onderweg van alles te zien en het rijden verveelt geen moment. Boven op de bergen staan af en toe windmolens die nauwelijks draaien. 

We rijden tussen hoge bergen en daartussen hebben we regelmatig doorkijkjes richting de zee en de stranden. Na een paar uur rijden gaan we even van de route af om te tanken. Bij het tankstation is ook een grote winkel en daar gaan we natuurlijk even kijken. Het is een tuincentrum met ook kleding en levensmiddelen. We kopen wat lekkere dingen voor onderweg en flessen water want die zijn al weer op. Ik koop ook een brood dat lijkt op een Turks brood zoals we die bij ons thuis ook wel hebben. Als ik er een stuk van af snijd blijkt het een gevuld brood te zijn, een empanada noemen ze dat hier. Deze is gevuld met tonijn en tomaat of paprika en nog andere dingen en het smaakt eigenlijk best wel lekker. De varkenskop die er ook ligt kopen we maar niet. Brrr…Vanaf onze stopplaats zien we de zee en er rijdt net een trein langs.

Als we naar de uitgezochte camperplek rijden komen we op een prachtige plek pal aan zee en met een mooi strand dichtbij. Er zijn parkeerplaatsen boven op een klif op een drassig stuk gras, maar nergens is een plek voor campers. Er is wel een camping vlakbij die afgesloten is met een hek.

Dat wordt dus niks en we zoeken een andere plek op de navigatie. Nog honderd kilometer rijden dan maar. Op deze autovia zijn echt tientallen viaducten en tunnels. De langste tunnel is 2270 meter lang. Stel je voor dat die er niet zouden zijn. Dan was de route wel twee keer zo lang geweest over bergen en door dalen. 

Als we weer op de weg rijden blijkt onze navigatie van streek. Er klopt niets meer van de aanwijzingen. Geert Jan is er al gauw klaar mee en besluit om gewoon maar door te rijden naar de plek die we voor morgen hebben uitgezocht. Zo komt het dat we om half negen ‘s avonds aankomen op een camperplek in Frankrijk en Spanje achter ons hebben gelaten. In totaal 750 kilometer gereden in één dag. Het was niet de bedoeling natuurlijk dus morgen een rustdag en hier de omgeving bekijken. We zitten in ieder geval nog steeds vlak aan zee.