Zaterdag 28 januari. De Atlantische Oceaan.

Wat is het vandaag weer een prachtige dag. Een strakblauwe hemel en een zon die al lekker warm is. Eerst ga ik een beste was doen. Het muntje voor de machine heb ik gisteren al gekocht. Als alle was in de machine zit krijgen we het ding niet op gang. Het zal ook eens niet zo zijn. Geert Jan loopt naar de receptie en komt terug met iemand die op een paar knoppen drukt en dan begint het wasprogramma toch. Wasmiddel hoef ik hier niet zelf toe te voegen. Na een half uur is de was klaar, thuis duurt het altijd veel langer. Als ik de deur open wil doen lukt dat niet. Error geeft het display aan. Ik druk op alle knoppen en dan klinkt er een klik en krijg ik de deur toch open. Ik en elektronica, het wordt nooit wat.

Er is zoveel wasgoed dat we veel te weinig knijpers hebben. Gelukkig zijn ze in het winkeltje van de camping te koop. Geert Jan koopt er ook gelijk maar een lekkere chocolade cake bij en die smaakt prima. Als de was hangt gaan we naar de zee wandelen. We horen de branding wel, maar de zee hebben we hier nog niet gezien. Het is ongeveer 200 meter lopen over dezelfde vervelende steentjes die ook op de toegangsweg naar de camping liggen. Zelfs erop lopen is irritant.

Hier zien we weer de kust van de Atlantische Oceaan en het lijkt hier echt veel op de kust van Bretagne. Rotsen, zandstranden en stevige golven. Er liggen niet veel schelpen, maar wel veel stenen en ik stop mijn zakken vol met mooie door de zee glad geslepen stenen in allerlei kleuren en vormen.

Na een wandeling over het strand gaan we even op de rotsen zitten en dan lopen we naar een restaurantje dat pal aan zee ligt en een mooi terras aan de zeekant heeft.

Als we de menukaart weer vertalen met een foto op Google translatie lachen we ons slap. Ze hebben onder andere gewone hond en speciale hond op het menu staan. We houden het maar bij patat en hamburgers, wel zo veilig.

Als Geert Jan wil betalen blijkt zijn bankpas niet te werken op het pinapparaat. Dat geeft niet hoor zegt de eigenaar, kom de rekening later maar betalen. Het is echt opvallend hoe relax en vriendelijk de mensen hier zijn en hoe goed van vertrouwen. Gelukkig heb ik altijd wel contant geld bij me dus we kunnen wel afrekenen en doen ook een fooi in de fooienpot. De rest van de dag zitten we heerlijk in het zonnetje voor de camper te genieten van deze mooie dag.